Dag 42- 46 maandag 11 juni t/m vrijdag 15 juni

Janneke en Andre namen maandag vanuit Finisterre de bus terug naar Santiago de Compostela.
Op camping As Cancelas zetten zij voor twee nachten hun tent op en er werd weer contact gezocht met Rob en Hans.

In Santiago bezochten ze het museum bij de kathedraal en maakten ze nogmaals  een pelgrimsmis mee.
De Botafumeiro ofwel het wierookvat zagen ze nog twee maal heen en weer slingeren.
De binnenstad werd meermaals doorkruist en mede door het wisselvallige weer, de horeca flink bezocht. Op de mooie momenten zaten Janneke en Andre regelmatig bij de kathedraal op het Praza do Obradoiro naar arriverende pelgrims te kijken. De vreugde momenten werden gedeeld en Janneke maakte regelmatig op verzoek een foto.

Het gevoel een pelgrim te zijn werd gedurende deze dagen steeds minder. Vanwege het sterk wisselvallige weer verhuisden ze  woensdag naar Hotel Mexico voor de laatste twee nachten. De fietsen en de  meeste fietstassen werden ingeleverd in de parkeergarage van hotel Mexico, bij een poolse medewerker van de firma Soetens.

De terugreis per vliegtuig  was reeds door zoonlief thuis geboekt en ze hoefden zich slechts met een identiteitsbewijs bij de balie van Vuelling te melden. Rob en Hans die op woensdag "wegvlogen" maakten dat Janneke en Andre toch maar naar het internetcafe, naast het hotel gingen om hun E-tickets af te drukken.

Op vrijdagmorgen 05.15 uur werden ze gewekt door zowel de hotelservice als de Iphone van Janneke.
Ze liepen in 10 minuten naar een bushalte waar ze om 06.00 uur de bus namen naar het vliegveld.

Inchecken ging probleemloos en het wachten op vertrek viel ook mee.
Het vliegtuig deed eerst Barcelona aan en landde  om 15.45 uur op Schiphol, waar de trein verder naar huis werd genomen.

Thuis wachtte hen een warm welkom van vriendschap met koffie en taart.

Dag 41 (10 juni) Noia naar Finisterre

's Morgens, het miezerde nog steeds, namen Janneke en Andre afscheid van Hans en Rob. Ze hadden besloten de lager gelegen maar langere weg langs de kust te volgen en niet de korte maar hogere vandaag grotendeels in de wolken gelegen weg.
De weg was rustig op zondagmorgen zodat Janneke en Andre goed opschoten in de miezerregen.
Ze waren om 14.15 uur in Fisterra waar ze snel onderdak vonden.
Lang dacht men, dat deze meest westelijk gelegen plek van het vaste land, het einde van de wereld was.
Janneke en Andre liepen de laatste kilometers naar de kaap met de vuurtoren. Ze passeerden een festival met het thema van de onderlinge verbintenis tussen mens en aarde. Dit ondersteund met voordrachten, muziek, zang en dans.
Het eindpaaltje van de camino, tevens einde pelgrimstocht, werd gefotografeerd.
De pelgrims liepen de wereld niet af maar keken wel de diepte in.

Dag 40 (9 juni) Santiago naar Noia

De pelgrims vertrokken al om 7.15 uur richting Finesterre. De vorige avond was besloten om van de route uit Sweermans boekje af te wijken en de C453 naar Noia te nemen. Aldaar zouden ze kijken of ze de kustweg of de route uit het boekje zouden nemen.
Ze schoten goed op, het klimmend karakter voor lief nemend.
's Morgens was het al zwaar bewolkt geweest, maar droog. Na 10km begon het te miezeren afgewisseld met stevige buien. Weersverbetering bleek uit te blijven en doorweekt werd besloten in Noia te overnachten.
Noia is een plaats aan een grotendeels verzande zeearm.
De vier pelgrims bezochten het stadje en aten in een eetcafe. Tijdens het eten zagen ze Nederland verliezen van Denemarken.

Dag 39 (8 juni) Santiago

De pelgrims hadden een rustdag in Santiago.
's Morgens na het ontbijt liepen ze al rond in het centrum. Heel veel souvenirwinkels maar ook behoorlijk wat kledingzaken waar Janneke graag wat zou hebben gekocht.
Op het plein voor de kathedraal werd het geleidelijk drukker met arriverende pelgrims en toeristen.
Janneke, Andre, Rob en Hans gingen vrij snel na de ochtendmis een plaats zoeken in de kathedraal, waar om 12.00 uur de dagelijkse pelgrimsmis zou beginnen.
Voordat de mis begon, moest het middenpad en de loopruimte tussen de kerkbanken vrijgemaakt worden want de kathedraal puilde uit van de mensen. De pelgrims zaten op een mooie plek onder het orgel.
De mis startte nadat een zuster de samenzang zinnen had doorgenomen en om stilte verzocht.
De sfeer maakte het gemis van begrip meer dan goed. Na de communie werd tot grote verrassing van de aanwezigen het grote wierookvat gevuld en op de bekende wijze heen en weer geslingerd. Het beroemde altaarbeeld van St. Jacob werd volgens traditie aangeraakt en zijn crypte bezocht.
Vanuit Nederland is inmiddels de terugreis geregeld.
Janneke en Andre hebben het adres waar ze de fietsen kunnen inleveren bezocht en een overnachting voor komende donderdag in het hotel aldaar geregeld.
Afhankelijk van het weer zal morgen weer verder gefietst worden richting de Atlantische kust.

Dag 38 (7 juni) Melide naar Santiago

De laatste fietsdag belooft volgens het hoogteschema minder zwaar dan de voorgaande te worden. Santiago was volgens de verkeersborden nog slechts 48km. Nadere bestudering van Sweermans route boekje leerde dat de afstand langer uit zou vallen en dat er stevig geklommen zou moeten worden.
Janneke en Hans hadden niet zo goed geslapen en bij vertrek was het niet zo best weer. De klimmen vielen weliswaar zwaar vandaag maar afgestapt werd er niet. Mede pelgrims zagen ze nauwelijks tijdens het fietsen.
Om drie uur stonden Janneke en haar mannen op het plein voor de kathedraal. Ze feliciteerden elkaar met hun prestatie.Een onwezenlijk gevoel maar heel blij dat het doel bereikt was. Bij het pelgrimsbureau haalden ze hun compostelaat.
De dag werd afgesloten met weer een heerlijk etentje.

Dag 37 (6 juni) Samos naar Melide

Tegenover het klooster ontbeten de vier pelgrims en daarna vertrokken ze. Het was bewolkt maar droog.
De route ging ook vandaag weer over de heuvels met behoorlijke stijgingen. De omgeving was bosrijk, vochtig met veel varens. Bij Pontmarin lag een gering gevuld stuwmeer.
Bij Alberque Casa Molar werd een stokbroodje omelet gegeten.
Het was de pelgrims opgevallen dat ze na de pas bij O Cebreiro geen ooievaars meer zagen.
Door het heuvelachtige karakter met behoorlijke stijgingspercentages ervaarden de pelgrims de route zwaar.
Tot nu toe werd er in Spanje nog niet veel meer gekampeerd en gekookt, vanwege de lage prijzen van overnachting en eten.
In Melide werd in de Alberque Municipal onderdak gevonden.

Dag 36 (5 juni) Cacabelos naar Samos

De pelgrims sliepen heerlijk in hun hokjes, zodat ze uitgerust op pad gingen. Via een behoorlijke klim kwamen ze in Villafranca del Bierzo. Richting de pas kijkend, hingen er donkere wolken boven de bergen.
De weg ging via beboste hellingen geleidelijk omhoog. De snelweg gaat op diverse plekken via boog viaducten over het dal. Het is verbazingwekkend hoe snel je hoogte wint en uiteindelijk op de tunnel kijkt waardoor het snelverkeer onder de pas door gaat.
De fietsroute kende 4 hoogtepunten.
Op de laatste, alto do Poio aten de pelgrims in de Alberque. Daar troffen. ze een Nederlands echtpaar die al vanaf 1 februari onderweg waren en onderdak vroegen en kregen.
De afdaling, het was inmiddels gaan regenen en stevig waaien, van 12km was heerlijk. Snelheden van ongeveer 60km/ uur werden gehaald.
In Samos in de Alberque van het klooster kregen ze onderdak en 's avonds na de vesper kregen ze de pelgrimszegen.
Janneke en Andre bedanken nogmaals iedereen die tot nu toe heeft gereageerd op de blog.